Latający Dom

W pewnym tajemniczym miejscu, wysoko nad ziemią unosi się dom należący do pewnej interesującej osóbki, zwanej Bezimienną. Dom ten choć zawieszony w powietrzu nie zmienia swego położenia, a dostać się doń można tylko skacząc po magicznych schodkach. Nie jest to jednak bezpieczna droga. Na każdym kroku czeka cię niemiła niespodzianka, zwana potocznie "pułapką", a jedyną osobą, która może przejść bez szwanku i dostać się do domu jest urocza właścicielka posiadłości. Niewielka chatka o szarych ścianach i czarnym dachu spowita jest mgłą i wygląda na opuszczoną. Można by rzec, że to typowy nawiedzony dom, co byłoby zupełnie trafnym określeniem. Bezimienna jest medium, tak więc duchy dość często ją odwiedzają, a niektóre nawet uważają się za mieszkańców tego domu. Zabawne, nieprawdaż? Gorzej kiedy dziewczyna wraca do swojego mieszkania jako ta "zabójcza" osobowość. Wtedy duchy mają duuuży problem. Wróćmy jednak do wyglądu tego domostwa. Jak już wspomniałam nie jest ono duże. Spore drewniane drzwi prowadzą z zewnątrz do małego przedsionka, gdzie na ścianie znajduje się kilka wieszaków na płaszcze, a po przeciwnej stronie stoi mała komódka i stojak na parasolki. Kawałek za komodą znajdują się pierwsze drzwi prowadzące do łazienki. Jest ona najmniejszym pomieszczeniem w domu i mieści się w niej wanna, umywalka, nad którą wisi dość duże lustro oraz ubikacja. Jedynym oświetleniem są tam niegasnące świece, które wbrew pozorom gasną i zapalają się dopiero, gdy jakaś żywa istota się tam zjawi. Na przeciwko drzwi do łazienki znajduje się pokój będący kuchnią, jadalnią i salonem. Narożny blat ze zlewem, piekarnikiem i lodówką stanowią część kuchenną, zaś mały stolik z trzema krzesłami oraz barek, gościnną i jadalnianą. Tutaj tak samo jak i w łazience źródłem światła są świece, jednak nie tylko. W tym pomieszczeniu jest duże okno ozdobione czarnymi zasłonami. Trzecie drzwi, umieszczone na przeciw wejścia, prowadzą z przedsionka do sypialni, w której na wprost drzwi znajduje się duże łóżko z aksamitną pościelą. Nad nim okno takie samo jak w pokoju gościnnym, z czarnymi zasłonami. Po prawej stronie od wejścia jest biurko, na którym zawsze wala się kilka ołówków i kartek, oraz stoi czarna świeca. Po drugiej stronie pomieszczenia znajduje się wszechstronna szafa, wyglądająca na bardzo starą. Ostatnią rzeczą jaka znajduje się w tym pokoju są małe drzwiczki na suficie. Tak, zgadliście, to strych. Stary, zakurzony strych robiący także za bibliotekę. Gdzie się nie obejrzysz, tam i książki, a na środku tego książkowego labiryntu stolik i krzesełko, żebyś mógł sobie poczytać. Nie ma tu jednak żadnego oświetlenia, prócz niedużego okrągłego okna, dlatego wchodząc tam należy pamiętać o jakiejś świecy czy lampie.